Jason Lee - Skateboard.pl

Młodzi deskorolkowcy pewnie nie bardzo pamiętają Jasona Lee, natomiast starsi słysząc jego nazwisko pewnie coś tam kojarzą, zwłaszcza Ci, którzy jarają się specyficznym klimatem Zachodniego Wybrzeża. W tym zakątku świata ( zwłaszcza San Francisco ) scena deskorolkowa bardzo mocno przesiąknięta jest sztuką – malarstwem, muzyką, rzeźbą, fotografią i filmem. Dodam też, że jej poziom, oryginalność i kreatywność sa równie wysokie co tamtejszy skateboarding.

Jason Lee, obecnie znany jest szerokiej publiczności przede wszystkim jako aktor. Nie jakiś tam błazen/aktorzyna grający w reklamówkach napojów energetyzujących czy reality shows, ale jest to aktor z prawdziwego zdarzenia, ceniony zarówno przez publiczność jak i krytyków. Jak pokazuje poniższa lista ( w której zamieściłem tylko część tytułów), J. Lee potrafi się wcielić w dosłownie każdą rolę, zarówno w komedii, dramacie czy thrillerze, grając bohaterów zupełnie odmiennych, bez ograniczania się tylko do jednego typu osobowości ( co jednym może się podobać, bo zawsze wiedzą, że będzie np. śmiesznie, ale dla mnie to jest jak jeżdżenie na deskorolce codziennie na tej samej miejscówce, czyli ogólnie lipa…):

1993 “Mi Vida Loca” reż. Allison Andres
1995 “Mallrats” reż. Kevin Smith
1997 “Chasing Amy” reż. Kevin Smith
1998 “Kissing a fool” reż. Doug Ellin
1998 ” Enemy of the State” reż. Tony Scott
1999 “Dogma” reż. Kevin Smith
2000 “Almoust Famous” reż. Cameron Crowe
2001 “Heartbreakers” reż. David Mirkin
2001 “Vanila Sky” reż. Cameron Crowe
2001 “Jay and Silen Bob Strike Back” reż. Kevin Smith
2003 “Dreamcatcher” reż. Lawrence Kasdan
2004 “The Incredibles” reż. Brad Bird ( głos )
2005 “Drop Dead Sexy” reż. Michael Philip
2005 “My name is Earl” reż. Lev L. Spiro, Marc Buckland ( serial TV )
2006 “Clerks 2” reż. Kevin Smith

Kariera filmowa, to tylko jedna strona jego niezwykle utalentowanej osoby. Nie wiem czy każdy z was wie, że pod koniec lat 80-tych i na początku 90-tych, Jason Lee był chyba tak samo znany jak Tony Hawk i ustalał streetowe standardy jazdy na deskorolce ( dopracował do perfekcjitakie triki jak 360 flip czy bs tailslide), co w połączeniu z elegancją jego stylu robiło spore wrażenie i przyciągało sponsorów. Miał nawet swój part w legendarnym filmie Blind’a “Video Days” (1991). W 1992 ze swoim wieloletnim kolegą Chrisem Pastras’em otworzyli nietuzinkową i odchodzącą od standardów firmę Stereo, sięgającą po inspirację do klimatu lat 50-tych i 60-tych, jazzu, old school?owych magazynów dla panów itp., tworząc tym samym nową jakość wśród grafik deskorolkowych, interpretowaniu sztuki i reklamy. Pod szyldem Stereo, światło dzienne ujrzały w tamtych latach dwa filmy ?A Visual Sound? (1994) i ?Tincan Folklore? (1996).

Niestety w połowie lat 90-tych kariera aktorska tak pochłonęła naszego bohatera, że na 7 lat opuścił szeregi Stereo, i ogólnie zszedł na dalszy plan, jeżeli chodzi o jazdę deskorolkę. W międzyczasie firma się rozpadłą, a drogi chłopaków nieco się rozeszły. Na szczęście w 2003 Jason Lee i Chris Pastras podjęli wspólną decyzję o reaktywacji firmy. Przy dwóch takich (na szczęście oni książyca nie ukradli:)) świetnie dogadujących się indywidualnościach, w połączeniu z ich niewątpliwym geniuszem pomysł musiał wypalić. Stereo, to przede wszystkim tak kiedyś jak i współcześnie oryginalność, brak kompromisów i po prostu? robienie swojego inaczej niż wszyscy?. Do tego dochodzi kozacki team, w skład którego oprócz założycieli wchodzą: Clint Peterson, Danny Supa, Olly Todd, Daniel Shimizu, Danny Renaud, Benny Fairfax, Dyson Ramones i Tony Silva.

Żeby tego było mało, Jason Lee jest także uznanym fotografem, który szczególnie upodobał sobie czarno ? białe portrety ludzi, a także reżyserem filmów krótkometrażowych?.wow, kiedy ten gość ma na to wszystko czas? A z tego co mi wiadomo, to każdej dziedzinie trzyma wysoki poziom, prezentując niepowtarzalny styl.

Jednak jak sam twierdzi cały ten hollywoodzko ? artystyczny splendor zawdzięcza skateboardingowi i ogromnym wpływom jaki miał na niego Mark Gonzales ? ikona deskorolkowej sceny San Francisco, jeden z pionierów street skating?u, i również artysta.

Fajnie że Jason Lee znowu jeździ, że robi to na co ma prawdziwą zajawke, że są wśród deskorolkowców tak barwne postaci, a ich życiorys w wieku 36 lat pozwala na napisanie więcej niż jednej biografii. Poza tym chyba nie trudno jest też zauważyć, jak w wielkim świecie szybko można się przekręcić (zostać wysłannikiem diabła itp.). Jednak ten gość pozostał sobą, a przede wszystkim nie zapomniał o swoich korzeniach, w tym wypadku deskorolce.

Nie wiem jak wy, ale ja pewnie do końca życia nie będę jeździł, ale nie wyobrażam sobie, by po iluś tam latach śmigania z takimi samymi zajawkowiczami jak ja, nagle się od tego oderwać zapomnieć raz na zawsze i nawet rekreacyjnie się nie poodpychać. I tak jest chyba z wieloma innymi sprawami.

Róbcie swoje i nie zapominajcie o korzeniach…

Peace