Plan B to firma, której deskorolkę za małolata chciałem mieć najbardziej, niestety firma nie istniała i deski nie dało się kupić. Dzisiaj Plan B skateboards odżyło na nowo, a ja w skateshopie mam do wyboru całe mnóstwo ich desek. Jednak do tej pory nie zdecydowałem się kupić żadnej.

Plan B powstało w 1991 roku, założycielem jest Mike Ternasky wraz z całą zgrają najlepszych w tamtym czasie deskorolkowców, którzy chcieli zrobić coś nowego, czego wcześniej nie było. Mike był szefem, a w teamie znaleźli się m.in. Danny Way, Mike Carroll, Rick Howard, Pat Duffy, Colin McKay, Sal Barbier, Jeremy Wray. Plan B od innych firm deskorolkowych odróżniało to, że produkowali świetne deski, mieli niesamowity team i nakręcili przełomowy i najbardziej znany film deskorolkowy „The Questionable video”. Jest to firma, która miała ogromny wpływ na to jak deskorolka wygląda dzisiaj. Niestety Mike Ternasky zginął w wypadku samochodowym w 1994 roku. Danny Way przyjaciel Mike’a i współwłaściciel Plan B po jego śmierci nie był wstanie prowadzić firmy i postanowił wraz z Colinem McKay’em na czas nieokreślony zawiesić jej działanie. Plan B rozpłynął się w powietrzu na ponad 10 lat. W 2005 roku Danny i Colin postanowili wskrzesić ducha Plan B, firma powstała na nowo przy finansowej pomocy dystrybucji Syndrom. Nowy team to Danny Way, Colin McKay, Paul Rodriguez, Ryan Gallant, PJ Ladd, Jereme Rogers I Ryan Sheckler. Plan B ma aspiracje stać się znowu najlepszą i najbardziej wpływową firmą deskorolkową na świecie.

The Questionable video

Plan B Danny Way 1994 r.

Plan B Sal Barbier 1993 r.

Plan B Danny Way 1994 r.

„Questionable video” obejrzałem, przegrane 1000 razy z kasety na kasetę, pożyczone od kolegi, który też pożyczył od kolegi kolegi. Przyznam szczerze z filmu nie zrozumiałem za wiele bo byłem w tedy na etapie fs ollie, kickflip narciarz i show it, a słicz to był jakiś tam trik na murku, ale sam klimat filmu był porażający. Pat Dyffy na poręczach w koszulce Primus i Mike Carroll, który jeździł do kawałka Beastie Boys to zapamiętałem najbardziej. Brudny uliczno-punkowy styl, wiszące wielkie spodnie i czapeczka do tyłu taki chciałem być. No i po ogarnięciu, że to film firmy produkującej deskorolki o przepięknej nazwie Plan B zapragnąłem posiadać taką deskorolkę gdyż jedynie to może pomóc mi stać się najlepszym deskorolkowcem na świecie. Niestety nie udało mi się nigdy kupić takiej deskorolki.

Ryan Sheckler

Paul Rodriguez

Dzisiaj kupuje wszystkie inne deskorolki tylko nie Plan B. Trochę to głupie, bo to bardzo dobre deskorolki, mają fajne kształty i szerokości, które mi odpowiadają, ale nie potrafię się zmusić. Pierwsze niusy o tym, że Plan B powraca bardzo mnie cieszyły, każde następne niusy zwłaszcza o tym jak ma wyglądać team nie były już tak przyjemne. Team miał chyba powstać na wzór tego z przed lat, kiedy tworzyli go najlepsi deskorolkowcy, a wyszedł taki, którego tworzą najlepiej potrafiący się sprzedać deskorolkowcy. Ich imiona na deskach nie gwarantują przełomu w deskorolce i trików, których jeszcze nie widzieliśmy, za to bankowo podniosą sprzedaż. Nie żeby zarabianie było złe, ale jak coś jest dobre to sprzeda się samo. Niewiele też styl firmy ma wspólnego z brudnym ulicznym punko-skejtem i deskorolkową komitywą, teraz to są drogie samochody, platynowe zegarki, złoto na szyi i diamenty w uszach, wszystko popijane mountain dew. No i jak na razie żaden film Plan B nie zrobił na mnie większego wrażenia, a po nadchodzącym „Unquestionable” nie spodziewam się niczego. Myślę, że nie takiego planu b chciał Mike Ternasky. Deskorolka zmieniła się trochę od 1991 ale chyba nie aż tak. Dlatego nie wiem czy reaktywacja firmy, która dla wielu skejcików jest kultowa to był dobry pomysł? Dlaczego Danny Way nie potrafił prowadzić firmy 14 lat temu, a teraz idzie mu bardzo dobrze? Dlaczego odchodzi się od pierwotnego stylu, jaki prezentował Plan B na rzecz nowego „luksusowego”? Czy Plan B to synonim czystej prawdziwej zajawki, awaryjnego planu na życie z deskorolką pod nogami, czy raczej planu, w którym chodzi tylko o to ile możemy na tym zarobić?

Pat Duffy “The Questionable video”

Mike Carroll “The Questionable video”